Zabawa bez udziału Mamy? Tylko z ToddleRoad

Klucz to samodzielna, otwarta zabawa, która pozwala zdobyć poczucie sukcesu, wewnętrzną motywację i poczucie własnej wartości. Banał? Cóż. Tylko pozorny.

Dzieci chcą być samodzielne. I chociaż czasem to bywa problematyczne (nie ma to jak trzylatek zakładający buty przed wyjściem przez 15 minut, albo przedszkolak upierający się przy krótkich spodenkach w środku zimy), to naszą rolą jest wspieranie ich w tym najlepiej jak możemy. Dlaczego więc nie robić tego w zabawie?

Najlepiej takie, która nie wymaga pomocy rodziców, daje poczucie sukcesu i jest otwarta - a więc nie nudzi przewidywalnym zakończeniem. A niewiele rzeczy cieszy rodziców tak, jak chwila wytchnienia ze świadomością, że dzieci bawią się same, że świetnie sobie radzą i pracują w skupieniu. Bo to, co dla nas wygląda na najlepszą zabawę, dla nich, jest wyzwaniem, nauką i ciężką (chociaż niezwykle satysfakcjonującą) pracą.

Dlatego tory ToddleRoad zaprojektowaliśmy w zgodzie z możliwościami motorycznymi maluchów tak, aby dzieci mogły same budować tory. Ułatwiliśmy im zadanie maksymalnie:

ulice są dwustronne,

wszystkie elementy do siebie pasują,

łatwo się łączą,

elementy są bardzo długie,

zakręty mają 90 stopni.

<p" style="text-align: center;">Te cechy razem sprawiają, że budowanie torów jest szybkie, zgodne z czasem skupienia dwu- i trzylatków oraz z ich możliwościami koordynacji przestrzennej. Każdy, kto choć raz obserwował trzylatka układającego puzzle wie, jak trudno powstrzymać się od podpowiadania!

Z ToddleRoad rodzicom jest łatwiej - bo dzieci intuicyjnie dobrze łączą elementy.

Dzieciom jest łatwiej, bo niezależnie od strony elementu znajduje się na nim pasujący nadruk, a wraz z rosnącym poczuciem sukcesu, rośnie w dzieciach chęć do dalszego rozbudowywania torów, tworzenia przestrzeni do zabawy.

Dlatego w ToddleRoad nie ma złych złożeń, każde rozwiązanie, jakie wymyśli dziecko jest poprawne.

To super ważne w kontekście budowania w dzieciach poczucia sprawczości, świadomości własnych możliwości, a ostatecznie - poczucia własnej wartości. Pozwólmy im budować tak jak chcą, powstrzymajmy się od poprawiania i ingerencji i dajmy dzieciom czas i przestrzeń na eksperymentowanie.